Օրեր շարունակ չեմ թարմացրել Բլոգը....ինչևէ....կփորձեմ այսօր...ու թերևս այն գնալով դառնա գրական բլոգ.....նախանշաններ կան, չնայած ես միշտ էլ ատել եմ միօրինակությունը ու սիրում եմ խառը.... բազմապիսի ու բազմատեսակ երևույթների սուբյեկտիվ միախառնում....
..և ես այսպես ասած "դուխ եմ անում" հրապարակել իմ ամենավերջին բանաստեղծությունը, որ նման չէ բացարձակ իմ գրքային ոճին ու վերջին ընթերցած բանաստեղծություններին...սա իմ սիրելի ոճային նոտան ունի...և այս շնչով ու ոճով ես ստեղծագործում եմ արդեն տարուց ավելի.....
Հ.Գ ինչպես ասեց առաջինը այս բանաստեղծությունը կարդացած ընկերներից մեկը "Աբստրակտ էր, անկեղծ շատ, և ոչ բոլոր աղջիկները այսպես անկեղծ կգրեին..."...
Իսկ ես կավելացնեմ. եթե ինքդ քո մտքերից վախեցած ու վախվորած էմոցիաներով շինծու գործ ես երկնելու,........նախընտրելի է` չգրես....)))))
*****
..և ես այսպես ասած "դուխ եմ անում" հրապարակել իմ ամենավերջին բանաստեղծությունը, որ նման չէ բացարձակ իմ գրքային ոճին ու վերջին ընթերցած բանաստեղծություններին...սա իմ սիրելի ոճային նոտան ունի...և այս շնչով ու ոճով ես ստեղծագործում եմ արդեն տարուց ավելի.....
Հ.Գ ինչպես ասեց առաջինը այս բանաստեղծությունը կարդացած ընկերներից մեկը "Աբստրակտ էր, անկեղծ շատ, և ոչ բոլոր աղջիկները այսպես անկեղծ կգրեին..."...
Իսկ ես կավելացնեմ. եթե ինքդ քո մտքերից վախեցած ու վախվորած էմոցիաներով շինծու գործ ես երկնելու,........նախընտրելի է` չգրես....)))))
*****
Ներկած մազերի կարմիրը թափվում է կրծքիդ. մեռա.
Խաշած ժամանակը կորցրեց իր համը ու……….ես փղձկացի ապագան քո նոր շապիկին.
Հայրական խոսքը սրտի ցլամարտում խլացավ,
Ու նախընտրեցի երեք ապտակ. Աստված եռյակ է սիրում ու……
…..Հավատացյալ Սնահավատությունը այստեղ էլ թուլացավ.սառը ճաշ ուտելուց է.
Մեկ տարի է չեմ կերել ու միայն կրծքերս եմ շոյել. Գուցե մեծանային ու նրանց վրա հարմար զգային հարևան նկարիչը ու քիմիկոս ծաղրածուն…
Տիկնիկի մեջ ձյան պես սպիտակ է,
Որ բարդու պես երկար ոտքեր ունի,
Աչքեր` պատուհանը խազող մանկան թոքերի պես մաքուր. դեռ չեմ ծխել.
Նա ասում էր` մի արա, չի փրկելու.
Իսկ ես րնկնավոր եմ, մահու չափ վախենալու հիստերիկ ու հնազանդ` լավ տեր չկա.
Հայրս մեղանչեց.
Իսկ ՆԱ դեռ համառում է, չի ուզում, ընդվզում է. Չգիտե` միայն աքլոր լինելը դեռ քիչ է.
Բայց ես խաբում եմ նրան ` ճառելով Ցիցերոնյան տաղանդը գերակայած “ԱՄԵՆԸ ԼԱՎ Է ԼԻՆԵԼՈՒՆ”, ու համբույրը ցայտեց Լիբիդոն…
Թեյը եռում է. Ես հիվանդ չեմ. մի փոքր հարբուխ կա,
և մինչ կփռշտամ, դուք կմնաք մենակ,
մենակ կմնաք,
....ու կմնաք մենակության տակ.
և մինչդեռ ծնունդ էր,
Վերջին սերս, որի հետ դավաճանեցի նախավերջին սիրուս,
Դարձավ քսան տարեկան.
Քառասուն տարվա մենություն.
No comments:
Post a Comment