SmOkE Me HarD...

SmOkE Me HarD...

Thursday, June 2, 2011

I Am In MiamI B***ch!!!


Երբ օրեր առաջ իմ սիրելի Պամը ասաց, որ իր համար նոր լողազգեստ է գնել մայիսյան թեժ անձրևների ժամանակ, ես զարմացա` հարցնելով, թե ուր է գնում. պարզվեց, նա էլի շտապում է Իսպանիա, իսկ ես ապրիլ ամսից ինձ համոզում եմ, ու նույնիսկ գրքերի հոտից ոգեշնչվում, որ ամառը անցնելու է գրքերի հետ լողալով...մինչև հասնեմ գժվելու այն աստիճանին,երբ......... մինչ ընկերներիցս` Հայկիտոն, չնկարագրեց իր ԱՄՆ-կյանքը`ասելով` " .....քնել տաքուկ շոգ Կալիֆորնիայի ցուրտ գիշերներում...."....ու ես հիշեցի իմ` արդեն ցավ դարցած Նյու Յորքը, թանգարանները, ակումբները, մոդայիկ երիտասարդները, որ ասես կգմփան էստրավագանտությունից ու որտեղ ես կհագնեմ իմ մինիմալիզմից դուրս պոկված շորտիկները(հայերեն բառը չգտա) և հիշեցի իմ հինավուրց ընկերոջ` "լայֆ դրիմը" Մայամիում ապրելու.....ժամեր տևած երազելը վկա...... և գագաթնակետը այս fashion ցուցադրությունն էր.....Մարմինները մի քիչ թոռոմած են արևից, բայց միանգամայն տարբեր սպիտակաձյունիկ մոդելներից, որ փղձկալու չափ անհետաքրքիր են.....Ռոմանոյի աղջիկներ, դուք շատ եք չէ սիրում "ձյաձ" Ed Hardy-ին.....
դե սկսենք երազել ...WISH WE WERE in Miami Beach...!!!!\










 krasavchik!!!



 koshonery lavn en!!!

ՀՈՒՆԻՍԻ 2....


Երևանյան` Հունիսի մեկյան տրամադրությունը այնքան էլ իդեալական չէր, իսկ երեխաները այնքան էլ շատ չէին քաղաքում...Իսկ ես` ամենամեծ երեխաս, երկար կանգնեցի ու խնդրեցի ծաղրածուից ինձ հասանելիք փուչիկը ու այդպես էլ չտվեց` թափ տալով գլուխը....և այստեղից ել սկսում է մարդկային մեծագույն դժբախտությունը.... հետո էլ սկսում են բողոքել ու ինքնասպանության մղել " ՈՒր է քո մեջ ապրող երեխան" ֆրազայով....և ես, որ նույնիսկ մանկական շնչով էի հագնվել, ստացա առաջին շնորհավորանքը մի երիտասարդ տղայից....և հասկացա, որ այդքան էլ կորած չէ մանկությունը, իսկ այս տոնը մինչև 80 տարեկան հաստատ նշելու եմ....և ծաղրածուակենդանի էակից չստանալով իմ փուչիկը` քայլերս գնացին Square One , որտեղ էլի նույն փտած , բայց և ուտելու համար մեռնող, ծխող, տնքացող մարմիններն էին, որ գերագույն էկստազ են ապրում անցորդներին նայելուց.գրողը տանի, ախր անաստված շոգ էր փողոցում....իսկ օրվա տրամաբանական ավարտը եղավ ՊԱՂՊԱՂԱԿԸ......

Հ.Գ. Իս այսօրվա օրը, գրողը տանի, այն օրերից էր, երբ չես հասկանում է, թե ինչ օր է.....անակնկալ կայունությունը կարճ ժամանակով չէր խանգարի......

ԻՍԿ ԱՄԱՌԸ ԻՆՁ ԵՏ ԲԵՐԵՑ ԲԼՈԳ...ուռաաաաաա~~~~!!!