ՊՍԻԽՈ-Որբուկը...

 Այսօր երաժշտություն չկա. թաղվենք առանց դրա, կամ էլ միայն բլյուզ...The thrill is gone, babe...Այո, գոռա Բիբի, դու հիանալի էլ բլյուզում իմ թախիծը...

Տեսնես Աստված ինչ էր մտածում, որ կյանքը արարեց այսքան թախծալի...Երևի մտածեց Բլյուզի մասին...

Էխ, սիրելիս, ես տեղով բլյուզ եմ...այսօր բլյուզեցի քեզ....գծի այն կողմում...

Դե,երգիր, Ջոննի, "Chill out, things gonna change...."

*****

Քամին խշշում է անձրևի նման,

Դու վարարում ես,

Արյունս դառնում է Կիլիմանջարոյից հալած ձյուն,

Ու ես չգիտեմ հուսալ ավարտը վերադարձի.

Ես չբեր կովի պես միայն բառաչ-լաց գիտեմ…

Նա երջանիկ է,

Այն երրորդը,

Որ մեր բարեկամն է…

Մենք նրան ատել ենք, որ ուներ մեր ուզածը,

Եվ ես սիրել, որ ԿԱ…

Ես սիրում եմ քեզ, “Կանաչ  Երկոտանի”,

Սիրում չսիրելով ու  այն վախկոտի պես,

Որ խախտել է օրենքը ու ոստիկան տեսել. Երկուսն էլ խղճուկ են…

Տենչում եմ, բաղձում թաքուն քահանայի պես` Մարմին,

Իմ հոգու հարստության  երկվորյակ զավակին`

 Իդեալ, գրկիր ինձ,

Պոկիր կուրծքս ու ձախ ականջս.

Տձևության անկարողությունը կպսակի մեզ դափնիներով անվերադարձի,

Եվ մենք կձուլվենք քո այլայլված հմայքի ծովախորշերում…

Ես` արդի Սամուրայս, վերագտնում եմ քո հիստերիկ ծիծաղ-գաճաճ ժպիտը,
Ու հայացքից սուիցիդալ մտքերը ինձ տանում են Ճապոնիա`

Եվ ես վերապրում եմ սամուրայ-մարտիկի անսահման վեհ պատիվը`

Ճանաչում եմ քեզ…

Ես ինքնասպան եմ լինում Bonny and Clyde-ի հիշատակին,

Որ ծաղիկներն էին Մեծ Դեպրեսիայի….

Քո սիրելի հերոսների` 3-րդ շերտ դիակին , կճանաչես ու հոգիս էլ չի ուզենա համբարձվի…

Եվ այսպիսով ես ասում եմ. ես ոսկե անվերջությունն եմ,

Որովհետև ես ոսկե անվերջությունն եմ:

Իմ անհեթեթությունը  Աստվածաշնչի քո պատգամն է,

Իմ Տաֆտալոգիան` միջոց` ասելու չասվողը…

Ամե~ն…Ամե~ն…Ամե~ն….

Իմ խղճուկ ալտեր Էգոն զմրսում է քեզ տարիների մեջ,

Համրում,

                 Նկարում

Հանկարծակի բեղնավորված մի անբախտ ՍԵՐմիկ,

…..Սիրտս խառնում է քո սիրուց, ՍԵՐ ԻՄ,

                           Ես հղի եմ Քո սիրով…

Դե ժպտա, բացվեք, մսաՍԵՐ ատամներ…

Ժպիտ, դու անտեր ես,

Գոնե հաչա,

Ասա, չեմ ժպտա…

Մինչ ես կուզեմ ջարդել ատամներիցդ 10 հատ

Ու սարքել սրճախմություն…

Խմենք Աբոլիցիոնիզմի Իգնասիուս Սանչոյի կենացը.

Կեցցե~ Սևի Սպիտակը….

Է~հ, քաշիր եղունգներս, պատանյակ իմ անմեղ,

Ելակի թփուտներով տղամարդ դարձած,

Ես զզվելի եմ,…

Մաքրվիր իմ արգանդի բույրից…

…մինչ ես կհասկանամ իմ ԵՍ-ի անփարատելի եղելիությունը,

Որ վաղուց չոքել է քեզ մոտ`

Որպես Կոչամբաբայի որբուկի վերջին հույս` UNESCO-ի դարպասների առաջ…

Ցնծա~,

Ցնծությունը մարդկային փառասիրության էպիզոդն է,

Ցնծա~, իմ ընկեր, Բիթնիկները հաղթել են…

*****

Ես Պսիխո-Իմպոտենտ եմ,

Ես սիրում եմ ինձ:

ԻՄ նԵՐՍՈՒՄ...

Ու ժամը 14:00 ից դեռ երգում է այս երգը ու դեռ երգելու է շատ երկար....Իմ երգ..իմ ներքին ձայն.....ամեն մի բառը խոսում է Մարիի անունից, որ գրեթե միշտ լռում է....
ՔՈ սիրելի Մարիի ձայնը....


Լet it fall, my heart
And as it fell, you rose to claim it
It was dark and I was over
Until you kissed my lips and you saved me
My hands, they were strong, but my knees were far too weak
To stand in your arms without falling to your feet

But there's a side to you that I never knew, never knew
All the things you'd say, they were never true, never true
And the games you'd play, you would always win, always win

But I set fire to the rain
Watched it pour as I touched your face
Well, it burned while I cried
'Cause I heard it screaming out your name, your name

When laying with you I could stay there
Close my eyes, feel you here forever
You and me together, nothing is better


But I set fire to the rain
Watched it pour as I touched your face

Well, it burned while I cried

'Cause I heard it screaming out your name, your name
I set fire to the rain
And I threw us into the flames
When we fell, something died
'Cause I knew that that was the last time, the last time

Sometimes I wake up by the door
That heart you caught must be waiting for you
Even now when we're already over
I can't help myself from looking for you

'Cause I knew that that was the last time, the last time, oh........