Եվ ինչն է ստիպում ինձ այս ժամին գրել իմ յուրատեսակ Պալինոդիան` որպես խոստովանանք....Բլոգը դառնում է իմ օրագիրը.... ժամը 1:43 է, և ես այլևս իմ ժամանակը ժամանակագրում եմ միմիայն թվերի տեսքով, երբ հեռախոսս հնչեցնում է իմ վերջին Night 04.06.11 Playlist-ը.....Այդ օրը ձանձրալի էր, երբ հազարերորդ անգամ էլի ետ ես գալիս նույն կետին, նույն մարդկանց, իսկ անիծված ժամանակը խեղդում է իր արագության տակ....մինչդեռ ձանձրալի էր....ու հետևաբար, Սոկրատեսը ճիշտ էր. " Հին Հունաստանի հերոսները, նստած Տրոյայի պարիսպների տակ, անգործությունից փիլիսոփայում էին...ու ընկերուհիս հերթական անգամ բողոքեց, որ ես էլի փիլիսոփայաբար եմ խոսում, իսկ քաղաքը այնքան ունի "քաղաքային փիլիսոփայի կարիք"....Տրոյան մեզ վկա...
Ինչևէ, գժերի նման գլուխներս տալիս ենք ինքնակրթումի պատին, դառնում երաժշտության որդեր,Մոնդոն հուսահատ կերպով փնտրում պաղպաղակ դատարկ սառնարանում, մինչ ես ուտում եմ իմ շաքարապատ ելակը` հիշելով Honey-ին, որ էլի սիրում է շաքարապատ ելակ...Honey...Babe.....հնչում է ինչպես Bonie and Clyde.....և միանում է հերթական երգը...ես մտքում մտածում եմ, թե տեսնես գժանոցի հեռախոսահամարը որն է....ու գագաթնակետը գոյատևման էկստազի, բնությանը չհասու գոյատևում-տեսակի գագաթնակետը դառնում է այս գիշերը, որ էլի ձանձրույթի ծնունդ է....այն մեծարգո ձանձրույթի, որ մղում է գործելու, մուսա է կանչում ու ապահովում պռոգրեսիայի անդադրում ընթացքը ամենահիանալի կերպով` դառնալով խթան...ոնց որ ասես` չբեր հղի....
ահա իմ երգերը...կիսում եմ ձեզ հետ.....իսկ ինձ սպասում է առավոտյան նախաճաշը Լիլիի հետ....հետո գուցե Ջելատոյի պաղպաղակը....գրախանութը....ու մեր ժպիտները....որ պաշտում են......
Սիրով` ՄարուՖրեզզիտա........
Կաֆե Ձանձրույթ, սիրեցի այս անունը....
http://youtu.be/HMKOf7qyHD4
http://youtu.be/XJFMezjrKoQ
http://youtu.be/sZWV962c2vM
http://youtu.be/NF5sbWheuN0
http://youtu.be/2kSJg82FGJw
http://youtu.be/g0SicAEukI8
