MY SOUL`s MONOLOGUE....

Ինչպես ասում է Մոպասանը` մարդիկ բոլորը մենակ են, որովհետև ոչմեկ ոչմեկի չի հասկանում....իսկ ես այսօր կասեմ...believe....չնայած ես այսօր հավատացրեցի ինքս ինքս ինձ, որ ամեն ինչ զուր է...ու բարկացած փակեցի notebook-ս...բայց կրկին այստեղ եմ....այսօր գարուն ապրող քաղաքում էի զբոսնում, երբ հասկացա, որ այն հիանալի է ծաղկող, սիրող, միայնակ ու ժպտերես մարդկանցով....և այն իմն է, իմ քաղաքը, որտեղ ես սիրում եմ գիրք կարդալ, թեկուզ և այսօրվա Ֆոլկները, որի հերոսներից մեկը անընդհատ լացում է, մարդկանցից զգում ծառի հոտ....ու ընկնում ժամանակից դուրս.... ու հիանալի է ակնոցների տակից նայել մարդկանց....պատահական հանդիպել հիանալի ընկերներից մեկին, որ գրկաբաց ու լայն պարզած ձեռքերով սպասում է քեզ` անցնես փողոցը ու համբուրի քեզ....և օրը ավարտել ստանալով ամենահիանալի նվերը` կինդեր շոկոլադ, որ իսկապես ուրախացրեց, մանկության նման, որ ես այդքան էլ լավ չեմ հիշում...

Without love I believe in Love....It`s all we got......)

Բարի գիշեր....